Ik kijk al zolang ik me kan herinneren.
 
De manier waarop ze voor me terugdeinsde toen we onze eerste, toevallige ontmoeting hadden - degene die ik zorgvuldig had gechoreografeerd, veroorzaakte iets in mij.
 
Ik wist op dat moment dat ik haar moest hebben.
 
En dus nam ik haar mee.
 
Ver weg van alles wat ze kent, naar een plek waar ze niet bij mij vandaan kan komen.
 
Ik zal haar breken.
 
Ik zal haar gebruiken.
 
Ik zal ervoor zorgen dat ze me gaat haten.
 
Maar tegen het einde zal ik ervoor zorgen dat ze van me houdt.
 
Wat ik ook moet doen.